Vanuit Taupo zijn we naar Napier gereden gelegen aan Hawke’s Bay. Napier is een atypische NZ stad. Na een desastreuse aardbeving in 1931 zijn NApier en het naburige Hastings heropgebouwd in de toen populaire Art-deco stijl. Het is een stadje met heel veel charme. Het is nu hartje zomer en de temperaturen beginnen hier aardig op te lopen - tegen 30 C. De camping heeft een zwembad, maar het waterniveua is wat te laag voor een verfrissende duik - Cas en Ella kunnen er wel heerlijk in spelen. De volgende dag gaan we het stadje verkennen, we bezoeken het museum: combinatie van kunst en geschiedenis, spelen een potje mini-golf en nemen een duik in de Ocean Spa. We hadden graag de Jan-van-Genten kolonie bezocht op KIdnappers Cape. De excusrie met de tractor over het strand ging helaas niet, omdat de kliffen nabij de kolonie niet stabile zijn. Over land kan je ook de kolonie bezoeken, maar dat was een 3 u durende trip en daar hadden de kinderen geen zin in. Op dag 2 zoekn we dan maar verkoeling in het plaatselijk Aquatic Centre. Er is een uitgebreid fietsnetwerk in de omgeving van Hawke’s Bay. Met de camper rijden we naar HAumoana en vandaar fietsen we langs de kust naar Clifton Bay, waar we een mooi zicht hebben op de Kidnappers Kaap en in een gezellig cafeetje kunnen lunchen. Op de camping is het heel rustig - deze streek wordt door reizigers met iets minder tijd vaak overgeslagen. Naast ons staat een NZ gezin dat op zoek is naar een nieuwe woning in de buurt van Napier en nu voorlopig in een tent woont - dat kan ook. Hun 4 jarig dochtertje is helemaal weg van Ella. Ella voelt zich in het begin wat onwennig bij al die aandacht, maar als ze allebei hun knuffels naar boven halen is de taalbarriere al snel overwonnen.

Vanuit Napier rijden we verder naar Gisborne, gelegen aan Poverty BAy - benaming gegeven door Captain Cook, omdat hij hier niet de benodigde voorraden kon vinden. Deze streek is echter heel vruchtbaar en de naam Poverty Bay is dan ook niet terecht. Verder draagt Gisborne de titel van meest oostelijk gelegen stad en is het dus de eerste stad die het daglicht ziet. Het centrum van Gisborne is na het mooie Napier wel een mega tegenvaller. De camping ligt vlakbij het strand. Ella en Saskia gaan voor een avondlijke zwempartij. Langs de kust en via de haven loopt wel een mooi fietspad - zo fietsen we naar het museum en naar het zwembad.

We besluiten om niet de hele oostkust te bezoeken, maar om door te steken naar Ohope beach aan de Bay of Plenty. Het wordt aangeprezen als het meest geliefde strand van NZ. De camping is prachtig gelegen net achter de duinen bij het strand. De scholen zijn weer begonnen en ook op deze camping is het vrij rustig. Van een NZ stel verneem ik dat het hier propvol is tijdens de schoolvakanties. Er is ook een mooi zwembad met twee glijbanen. Dag 1: zwemmen/spelen in zee - ijsje eten - plonsen in het zwembad - nog even springen in de golven. Het is ook hier rond 30C. Dag 2 zakt de temperatuur een beetje en maken we vanuit het nabijgelegen Whakatane een wandeling naar Kohi Point met uitzicht op Walviseiland. In de verte is ook White Island te zien - vulkanisch eiland waar begin december een hevige explosie was. In Whakatane schaffen we twee body boards aan, want we hebben besloten om hier nog een paar dagen - in totaal 5 - te blijven. De volgende dag gaan we nog even naar Whakatane, want Ella en Saskia willen naar de kapper - Cas en ik bezoeken ondertussen het museum ... ik ben nu de enige die nog niet naar de kapper geweest is - maar niet gevreesd, ik heb alvast een afspraak gemaakt in Nl. Bij het afwassen raakte ik aan de praat met een NZ - Did you have a good day lovely (goeie openingszin :-)) - hij vertelde dat hij de volgende dag ging vissen en ons dan wat vis zou langsbrengen ... de vis (Red Snapper) smaakte heerlijk. Ondertussen is het al 6 februari en is Saskia jarig. We zijn alvast de avond vantervoren uit gaan eten, want op 6 februari is de National Feestdag en het plaatselijke restaurantje was dan gesloten. Trouwens heerlijk gegeten. Ella en Cas hebben veel mooie knutselwerkjes gemaakt en verzorgen een heerlijk ontbijtje. Op de camping wordt het nu ook weer iets drukker, vanwege een verlengd weekend. Ondertussen worden we beter en beter in het beheersen van de golven met het body board ... en misschien iets te overmoedig, want ik ga kopje onder en kom weer boven zonder bril ... gelukkig hebben we nog een reservebril en lenzen bij. Tijdens ons verblijf hier in Ohope was er naar het schijnt een licht voelbare aardbeving - Saskia dacht dat 1 van de kinderen te veel bewoog in bed, maar in retrospectief moet dat de aardbeving geweest zijn. Het waren heerlijke dagen hier aan het strand van Ohope en het staat hoog op mijn lijstje van toffe campingplekjes.

Het is echter tijd om verder te reizen: Rotorua met zijn geothermische verschijnselen - here we come!