Lieve allemaal,

Terwijl we genieten van een prachtige zonsondergang in de vallei bij Mount Cook hier weer even een update van onze reis. En ook om te laten weten dat alles goed met ons gaat: de vulkaanuitbarsting bij White Island is ver van ons vandaan. 

Na Kaikoura zijn we verder afgezakt naar Christchurch. Onze camping bevond zich een kilometer of vijf buiten het centrum.  Na een rijdag vinden de kinderen het fijn om een dag niet op pad te hoeven. En dus brachten we de eerste dag op de camping door met wat schoolwerk, spelen, boodschappen, hardlopen, wasjes doen  en lezen. De dag erna namen we de bus naar het centrum. In 2011 heeft een aardbeving het centrum verschrikkelijk getroffen. Wel 1000 -vaak - historische gebouwen moesten worden afgebroken. Hoewel ik me nog goed kon herinneren dat deze aardbeving plaats vond, was het alsof de impact van deze aardbeving nu pas echt tot mij doordrong: ik herkende niets meer van het typisch Engelse stadje waar mijn eerste reisavontuur -19 jaar geleden - begon! Wel kon ik nog een bezoekje brengen aan mijn allereerste hostel van toen en dat bracht fijne herinneringen weer naar boven. De kinderen vermaakten zich prima in een mooie speeltuin - die na de aardbeving op 1 van de vele open plekken is opgebouwd. We hebben Quake city ( museum speciaal over de aardbeving van 2011) bezocht en gewoon wat rondgelopen in de stad. Er zijn nu veel open plekken in de stad. Ook zijn er moderne gebouwen voor terug gekomen en hebben kunstenaars op veel muren  muurschilderingen aangebracht om de stad wat op te vrolijken. De dag erna zijn we op de fiets naar het centrum gegaan. Nieuw Zeeland is niet bepaald een fiets - vriendelijk land,  maar vanuit de buitenwijken van Christchurch zijn mooie fietspaden aangelegd naar het centrum. We bezochten het Canterbury museum en -het hiernaast gelegen - grote stadspark. 

Vanuit Chistchurch reisden we door naar Akaroa, gelegen op het schiereiland : de Banks Peninsula. De haven van Akaroa ligt in de krater van een uitgedoofde vulkaan.  Vanuit onze camping hadden we een mooi zicht op de baai alsmede op de randen van de vulkaan. Akaroa is een pittoresque dorpje met mooie historische gebouwen waar de Franse koloniale invloed nog merkbaar is. Lekkere cappuccino’s trouwens ook! ( wel een beetje jammer dat koffietentjes vaak om 16 uur al dicht gaan). Vanuit Akaroa kan je ook diverse excursies maken waar onder meer pinguïns bewonderd kunnen worden. Na onze laatste bootreis hebben we bootexcursies afgezworen en dus viel de kajakexcursie af. We zijn op een vier uur durende 4WD scenische nature tour gegaan. We hadden een hele leuke gids die ons naar diverse mooie plekjes op het schiereiland bracht en ons heel veel informatie gaf. We hebben ook een opvang voor de witvleugelpinquin bezocht. Hier worden gewonde witvleugelpinquins  verzorgd zodat ze uiteindelijk later weer in de natuur vrij gelaten kunnen worden.   Het was een hele geslaagde excursie! De dag erna hebben we een hele mooie wandeling gemaakt naar de rand van de vulkaan. De top Stoney Bay Peak ligt op  806 meter. Net toen Ella wat extra motivatie nodig had om verder te lopen, kwam het mailtje van juf Annelies binnen. Ella kreeg vleugeltjes door alle lieve woorden van de juf en de kinderen in de klas. En helemaal door het bericht dat de Sint Ella niet was vergeten en dat er een pakje op haar tafel was neergelegd :) Het heeft wel wat zweet gekost om helemaal boven te komen, maar het was het uitzicht meer dan waard. Terug in Akaroa smulden de kinderen van een ijsje en de mama’s van een cappuccino:  na 15 km stappen hadden we dat wel verdiend! 

Na deze drie hele leuke dagen was het toch tijd om weer verder door te reizen. Via Christchurch zijn we door gereden naar Geraldine. Op weg naar Geraldine lonkten de voorlopers van de Nieuw Zeelandse Alpen al naar ons. De lucht kleurde ook al wat donker en aan het begin van de avond begon het hard te regenen en het zou ruim 12 uur achter elkaar blijven regenen. Het gevolg was dat het waterpeil van de Rangitata ( rivier die wij net voor het binnenrijden van Geraldine over gestoken waren ) zo erg was gestegen dat de brug niet meer begaanbaar was. En dus werd het een gezellige drukte in Geraldine, want de weg zou nog drie dagen gesloten blijven en niemand kon richting Christchurch.

Hoewel het er vorige week nog uitzag dat wij Mount Cook niet zouden bezoeken in verband met de slechte weersvoorspellingen, hebben wij geluk:  de weersverwachting is bijgesteld en na twee weken regen in dit gebied, schijnt nu de zon. Tot de volgende keer!